Vandaag vroeg ik op mijn viltgroep: hey hebben jullie zin om vanmiddag een teken opdracht van mij te krijgen? Daar hadden ze veel zin in en zaten ongeduldig te wachten tot ik dan eindelijk vertelde over mijn weekend in de yurt en ze vroeg (mensen met een verstandelijke beperking) of zij een mooie logeer ervaring wilden tekenen.
Een stille vrouw die ik nog nooit had zien tekenen vertelde mij een verhaal dat ik niet kende, ze voelde zich in die tijd rot maar toch haalde ze de fijne herinnering uit het logeer partijtje waarbij haar broers haar veel lol hadden bezorgd in een cafeetje.
In de groep van 8 mensen heerste totale stilte, iedereen verzonken in zijn eigen herinneringen. Ik vond het fijn alle verhalen te horen en merkte andersom dat ze erg blij waren dat ik naar ze luisterde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten