Die Picasso heeft hier mooi helemaal gelijk in. We willen al snel dingen doen zoals het 'hoort' en hoe ouder we worden hoe meer kritiek we op onszelf hebben en laten datgene maar snel varen waar we vroeger zo goed in waren. Wat eerst een onbezorgde bezigheid was wordt nu beïnvloed door allerlei zaken van buitenaf.
Picasso maakte heel divers werk, hij liet zich niet beïnvloeden, hij ging gewoon lekker zijn eigen weg. Hij kon zich wel nog indenken hoe het was als kind om ergens heel druk mee bezig te zijn, je te verliezen in de fantasie en je niet druk maken over hoe bijvoorbeeld nu een neus eruit ziet. Het is dus ook helemaal niet zo dat wij alleen maar kinderen iets bij kunnen leren, nee wij zouden veel vaker moeten kijken naar wat een kind zich bezig houd, zouden we onszelf dan ook niet veel minder druk maken? En is het dan ook niet gewoon helemaal prima om lekker even wat verf op een doek te gooien in plaats van die afwas te doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten